1.Καλοήθης υπερτροφία του Προστάτη

Τι είναι ο προστάτης αδένας και πού βρίσκεται;

Ο προστάτης είναι ένας αδενοϊνομυωματώδης αδένας μεγέθους κάστανου, ο οποίος βρίσκεται («προΐσταται») κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει το πρώτο τμήμα της ουρήθρας (προστατική ουρήθρα). Η προστατική ουρήθρα, που έχει μήκος 3-4 cm, είναι το τμήμα της ανδρικής ουρήθρας που χαλαρώνει κατά την έξοδο των ούρων και του σπέρματος. Επίσης, ο προστάτης ακουμπά στο τοίχωμα του ορθού και αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να τον ψηλαφήσουμε με την δακτυλική εξέταση από το ορθό.

Η κύρια λειτουργία του προστάτη είναι να εκκρίνει ένα ειδικό υγρό, το προστατικό υγρό που μαζί με τα σπερματοζωάρια και το υγρό των σπερματοδόχων κύστεων εξέρχεται διαμέσου της ουρήθρας σαν σπέρμα, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

Τι είναι η Καλοήθης Υπερτροφία Προστάτη;

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (ΚΥΠ) είναι η συχνότερη καλοήθης πάθηση στους άνδρες και συνίσταται στην αύξηση του μεγέθους του. Δημιουργεί πρόβλημα διότι συσφίγγει την ουρήθρα την οποία περιβάλλει, προκαλώντας εμπόδιο στην ελεύθερη ροή των ούρων δια μέσου της ουρήθρας.

Ο επιπολασμός της ΚΥΠ αυξάνεται προοδευτικά με την αύξηση της ηλικίας. Είναι μία κατάσταση που δεν αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή του ασθενή. Ωστόσο, τα συμπτώματα στο κατώ­τερο ουροποιητικό (κύστη, ουρήθρα), επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του ασθενή. Ενοχλητικά συμπτώματα μπορεί να συμβούν στο 30% των ανδρών μεγαλυτέρων των 65 ετών. Στην ηλικία των 55 ετών το 25% των ανδρών αναφέρει συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό, ενώ σε ηλικία 70 ετών το αντίστοιχο ποσοστό είναι 50%.

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη δεν είναι καρκίνος, ούτε οδηγεί σε καρκίνο, παρόλο που κάποιος μπορεί να έχει ταυτόχρονα και τα δυο.

Ποιά είναι τα συμπτώματα;

Αποφρακτικά:

  • Καθυστέρηση στην έναρξη της ούρησης
  • Παράταση του χρόνου ούρησης
  • Ελάττωση στη δύναμη και στην ακτίνα ροής των ούρων
  • Διακεκομμένη ούρηση
  • Στάγδην ούρηση με πίεση
  • Αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης
  • Επίσχεση ούρων (πλήρης αδυναμία ούρησης)
  • Ακράτεια από υπερπλήρωση (όπως όταν ξεχειλίζει ένα ποτήρι με νερό)

Ερεθιστικά:

  • Συχνουρία
  • Νυκτουρία: Ανάγκη για συχνή ούρηση κατά τη διάρκεια της νύχτας, που διακόπτει κατ’ επανάληψη τον ύπνο
  • Επιτακτική ούρηση (ξαφνική και έντονη τάση για ούρηση) και επιτακτική ακράτεια
  • «Κάψιμο» κατά την ούρηση
  • Υπερηβικός πόνος

 

Πού μπορεί να οδηγήσει η καλοήθης υπερτροφία αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα;

  1. Διάταση του ανώτερου ουροποιητικού (νεφροί, ουρητήρες) με επιπτώσεις στη λειτουργία του (νεφρική ανεπάρκεια)
  2. Εμφάνιση αίματος στα ούρα (αιματουρία)
  3. Πάχυνση του τοιχώματος της κύστης
  4. Δημιουργία ψευδοεκκολπωμάτων στην ουροδόχο κύστη
  5. Σχηματισμός μεγάλων λίθων στην κύστη λόγω υπολείμματος ούρων
  6. Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις-προστατίτιδες

 

 Διάγνωση

Η διαγνωστική προσπέλαση περιλαμβάνει:

Α) Κλινικοεργαστηριακός έλεγχος

  •  Δακτυλική εξέταση του προστάτη. Ο εξειδικευμένος ουρολόγος, εισάγει τον δείκτη στο ορθό (παχύ έντερο) προκειμένου να ψηλαφίσει τον προστάτη και να διαπιστώσει αν υπάρχουν ανωμαλίες στο μέγεθος, το σχήμα και την υφή του. Αν και η εξέταση αυτή μπορεί να προκαλέσει κάποια δυσφορία, δεν είναι επίπονη και διαρκεί λίγα μόνο λεπτά.

  • Εξετάση αίματος (PSA). Το PSA είναι ένα ένζυμο που παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη και ο ρόλος του είναι να ρευστοποιεί το σπέρμα μετά την εκσπερμάτιση. Συνήθως, μικρή μόνο ποσότητα του PSA βρίσκεται στο αίμα, αλλά όταν υπάρχει υπερπλασία του προστάτη, η τιμή του μπορεί να είναι αυξημένη.
  • Γενική εξέταση ούρων, δίνει στοιχεία για την ύπαρξη λοίμωξης ή αιματουρίας.
  • Μέτρηση της κρεατινίνης στο αίμα, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποια δυσλειτουργία στους νεφρούς

Β) Απεικονιστικός έλεγχος

  • Απεικόνιση του ουροποιητικού, με υπερηχογράφημα νεφρών, ουροδόχου κύστεως, προστάτη πριν και μετά την ούρηση προκειμένου να εκτιμηθούν το μέγεθος του προστάτη, η λειτουργικότητα της κύστης και των νεφρών.
  • Ουροροομετρία. Πρόκειται για εύκολη και ανώδυνη εξέταση που καθορίζει το χρόνο της ούρησης, την ταχύτητα ροής και την ποσότητα των ούρων. Με τον τρόπο αυτό πιστοποιείται η ύπαρξη αποφρακτικής ούρησης λόγω υπερτροφίας του προστάτη.